โตเกียวจิน ความสุขรายวันของคนคลานช้า

โตเกียวจิน ความสุขรายวันของคนคลานช้า



โลกเคลื่อนที่ คนหยุดนิ่ง
ในดินแดนที่หมุนเร็วที่สุดในโลก มีคนๆหนึ่งคลานไปช้าๆ

โตเกียว - เมืองที่ผู้คนเร่งรีบ ยุ่งเหยิง
โตเกียวจิน - คนโตเกียว เราเรียกคนที่นั่นด้วยคำนี้

ท่ามกลางผู้คนมหาศาลของเมืองนี้มีคุณแม่ลูกสองจากแดนสยามผู้ซึ่งใช้ชีวิตอยู่อย่างเงียบสงบ ในจังหวะที่โลกเคลื่อนที่ มีคนผู้หนึ่งหยุดนิ่ง ไม่ใช่สิ เขาเคลื่อนไปช้าๆต่างหาก เรื่องราวความเป็นไปของเมืองโตเกียวและคนโตเกียวได้รับการเปิดเผยออกมาเนิบๆแต่นุ่มละมุน ละเมียดละไม เรื่องเล่าอันเป็นสิ่งเล็กสิ่งน้อยรอบตัวส่งตรงจากหมู่เกาะโดดเดี่ยวที่มีชื่อว่า “ญี่ปุ่น” ในดินแดนที่หมุนเร็วที่สุดในโลก มีคนๆหนึ่งคลานไปช้าๆ

ที่ว่างเฉพาะสำหรับฉันกับใครบางคนเท่านั้น
มีที่แห่งใดในโลกไหม ที่มีเพียงแต่ฉัน มีเพียงแต่เธอและฉัน หรือมีเพียงคุณกับคนพิเศษของคุณเท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้ พื้นที่แห่งนี้เป็นพื้นที่พิเศษและเป็นส่วนตัวที่มีเราเท่านั้นที่รู้ โลกส่วนตัว.. ที่ว่างเฉพาะสำหรับฉัน.. พื้นที่ลับระหว่างเรา...

สายฝน ทากาโอกะ เผยสถานที่พิเศษในใจของเธอออกมาเมื่อได้รับอีเมล์จาก บรรเลง เพื่อนสมัยเรียน ศิลปินนักวาดภาพประกอบผู้ซึ่งกำลังสรรหาสถานที่ดีๆท่องเที่ยวกับแฟนที่เพิ่งคบหากันได้ไม่นาน บรรเลงหวังว่าหากได้เพื่อนผู้ฝังตัวอยู่ในแดนอาทิตย์อุทัยยาวนานอย่างสายฝนเป็นผู้แนะนำสถานที่แล้วล่ะก็ เขาคงสามารถสร้างความประทับใจให้หญิงสาวได้แน่ และด้วยเหตุนี้เอง สายฝนจึงได้เผยสถานที่พิเศษในใจตนออกมาให้โลกรับรู้ผ่านหนังสือชื่อ “โตเกียวจิน ความสุขรายวันของคนคลานช้า” หนังสือสารคดีเข้ารอบสุดท้ายรางวัลนายอินทร์อะวอร์ดประจำปี 2553

ไม่ใช่เรื่องยากที่ใครสักคนจะปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสถานที่สุดพิเศษของสายฝน แม้จะไม่เคยไปญี่ปุ่น สถานที่เหล่านั้นอันได้แก่

1) Yuzawaya & Plaza Land
2) Puk Puppet Theatre
3) Kamikawaguchiya
4) Kingyozaka
5) Chihiro Art Museum

ซึ่งต่อให้จิตแข็งแค่ไหน คุณก็สามารถอ่อนละลายลงได้เมื่อสัมผัสกับเรื่องราวและภาพถ่ายอันทรงเสน่ห์ของสถานที่เหล่านี้

There’s no place like home.
นี่เป็นประโยคสั้นๆของ โดโรธี จากภาพยนตร์เรื่อง The Wizard of Oz
ถึงที่สุดแล้วการเดินทางไกลก็ทำให้ใครต่อใครตั้งคำถามถึงคำว่า “บ้าน”
บ้านโดยนัยสำคัญแล้วหมายความว่าอย่างไร
และที่ไหนกันแน่ที่เรารับไว้ในฐานที่เป็นบ้านแท้จริง

สายฝนกล่าวถึงความรู้สึกนี้ไว้ในตอนท้ายของหนังสือว่า

“สำหรับฉันแล้ว ไม่สำคัญว่า บ้าน จะปักหลักอยู่ ณ ประเทศใด แต่สำคัญอยู่ที่ว่า ที่แห่งนั้นมี ที่ว่างเฉพาะสำหรับฉัน บ้างไหม” (หน้า 209)

นั่นน่ะสิ นั่นน่ะสิ



กฤตภาศ ศักดิษฐานนท์
www.facebook.com/bintokrit
twitter @kritkrittapas
instagram @krit_krittapas
krit.bloomingtonbook@gmail.com
Youtube : Krittapas Channel

* บทความนี้เผยแพร่ครั้งแรกใน facebook รางวัลนายอินทร์อะวอร์ด

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

อสรพิษ : ผู้ยอมจำนนคือคนที่ตายแล้ว

รูปภาพ
อสรพิษ : ผู้ยอมจำนนคือคนที่ตายแล้ว   กฤตภาศ ศักดิษฐานนท์ แดนอรัญ แสงทอง เป็นที่กล่าวถึงกันในวงวรรณกรรมไทยเป็นอย่างมากหลังปรากฏการณ์ที่เขาทำไว้ในยุโรป ผลงานชิ้นหนึ่งของเขาชื่อ “อสรพิษ” ซึ่งเป็นเรื่องสั้นขนาดยาว ได้รับการตีพิมพ์เป็นเล่มโดยสำนักพิมพ์เลอเซยของฝรั่งเศส ผ่านฝีมือการแปลจาก บรรณาธิการรุ่นลายครามผู้มีความสนใจวรรณกรรมไทยเป็นอย่างยิ่ง นามว่า มาร์แซลล์ บารังส์ มาร์แซลล์ บารังส์ พบความไม่ธรรมดาของอสรพิษทันที่หลังจากที่เขาอ่านจบ และนี่คืองานวรรณกรรมไทยแบบที่บรรณาธิการสมควรตะครุบไว้ ดูเขาให้คุณค่ากับงานของแดนอรัญมากเหลือเกิน มากกว่าเมื่อเทียบกับที่ผลงานของนักเขียนใหญ่ท่านอื่นที่เขาเคยแปลส่งเข้าสู่ตลาดวรรณกรรมในยุโรปไปแล้วอย่าง  ชาติ กอบจิตติ นิคม รายวา และ   เสกสรรค์ ประเสริฐกุล งานเรื่องสั้นขนาดยาวชิ้นนี้กลายเป็นหนังสือเบสท์เซลเลอร์ในยุโรปได้อย่างไม่คาดฝัน ได้รับการแปลเป็นภาษาต่างๆ 6 ภาษา (อังกฤษ ฝรั่งเศส กรีก คาตาลัน โปรตุเกส เสปน ) ส่งผลให้ผู้ประพันธ์ได้รับยศให้เป็น "อัศวิน" ประดับอิสริยาภรณ์ในลำดับชั้น Chevalier De L"Ordre Des Arts Des Lett
อ่านเพิ่มเติม

ศิลปะเพื่อประชาชนบนโลกเสมือนจริง

รูปภาพ
ศิลปะเพื่อประชาชนบนโลกเสมือนจริง รีวิวหนังสือศิลปะเพื่อชีวิต ศิลปะเพื่อประชาชน กฤตภาศ ศักดิษฐานนท์  “ ศิลปะเพื่อชีวิต ศิลปะเพื่อประชาชน ” เป็นงานเขียนของ  จิตร ภูมิศักดิ์ ภายใต้นามปากกาว่า “ทีปกร” อันหมายถึงเทียนส่องทาง หรือผู้ให้แสงสว่าง นัยยะของนามปากกาดังกล่าวฉายแสดงให้เห็นอยู่บนปกหนังสือซึ่งเป็นภาพเขียนสีน้ำมันชื่อ Liberty Leading the People ของ Eugène Delacroix ศิลปินชาวฝรั่งเศส ภาพเขียนดังกล่าวนี้ก็เป็นที่รู้จักกันดีในฐานะที่เป็นสัญลักษณ์ของการปฏิวัติ หนังสือเล่มนี้ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2500 (ตามที่ปรากฏในคำนำของผู้เขียน) มีความยาวทั้งสิ้น 223 หน้า เนื้อหาภายในประกอบไปด้วยบทความที่จบในตัว 4 บท ซึ่งถูกเขียนขึ้นต่างกรรมต่างวาระแต่พุ่งเป้าไปที่จุดมุ่งหมายเดียวกัน บทความทั้ง 4 ชิ้น มีชื่อดังต่อไปนี้ (เรียงลำดับตามที่ปรากฏในเล่ม) 1) อะไรหนอที่เรียกกันว่าศิลปะ ? และที่ว่าศิลปะเป็นของสูงส่งนั้น มันสูงส่งเพราะความซับซ้อนศักดิ์สิทธิ์หรือไฉน ? (58 หน้า : 21-78) 2) ที่ว่า “ ศิลปะเพื่อศิลปะ ” นั้นคืออย่างไรกันแน่หนอ? (23 หน้า : 81-103) 3) “ ศิลปะเพื
อ่านเพิ่มเติม

ความทรงจำของนายพลนากามูระ – ความทรงจำของข้าพเจ้า

รูปภาพ
ความทรงจำของนายพลนากามูระ – ความทรงจำของข้าพเจ้า กฤตภาศ ศักดิษฐานนท์ หนังสือ “ความทรงจำของนายพลนากามูระ” มีชื่อเต็มๆว่า “ผู้บัญชาการชาวพุทธ ความทรงจำของนายพลนากามูระเกี่ยวกับเมืองไทยสมัยสงครามมหาเอเชียบูรพา” ได้รับการตีพิมพ์ในภาคภาษาไทยครั้งแรกตั้งแต่เมื่อประมาณสิบปีก่อนคือ พ.ศ. 2534 โดยโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ต่อมาสำนักพิมพ์มติชนได้นำมาพิมพ์ซ้ำเมื่อปี 2546 และครั้งล่าสุดคือฉบับพิมพ์ครั้งที่ 3 เมื่อเดือนสิงหาคมที่ผ่านมานี่เอง ( 2555) เนื้อหาทั้งหมดของหนังสือคือบันทึกของ “นายพลอาเคโตะ นากามูระ” ผู้ดำรงตำแหน่ง “ผู้บัญชาการกองทัพญี่ปุ่นประจำประเทศไทย” ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2486 จนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่สองได้สิ้นสุดแล้วท่านก็ยังคงต้องปฏิบัติหน้าที่ต่อไปอีก รวมเวลาทั้งหมดในหน้าที่ได้สามปีสามเดือน ระหว่างช่วงเวลาดังกล่าวนายพลนากามูระได้บันทึกเรื่องราวต่างๆไว้ค่อนข้างละเอียด แต่น่าเสียดายที่บันทึกนั้นถูกทหารอังกฤษยึดไปหลังสงครามและสูญหายไปในที่สุด หลังจากนั้นอีกหลายปีเขาจึงได้ทำการดึงความทรงจำเหล่านั้นกลับมาใหม่ จนกลายมาเป็นหนังสือเล่มนี้ในที่สุด บัน
อ่านเพิ่มเติม